LIVE遠征中毒者

3-06老人和驴子

    一位老人牵着驴，看到路旁有块地长满了繁茂的花草，就松开驴子的嚼头，灰驴一路飞
跑朝嫩草地奔去。它在那儿打滚、蹭痒，欢蹦乱跳，边喊边吃，把草地弄得一踏胡涂，有些
地方简直没剩下一根草。这时，敌人将至。
    “咱们快跑吧！”老人急忙说。
    “为什么要跑呢？”正在草地上打滚的驴子问道，“敌人会给我架两副鞍子，让我驮两
倍的货物吗？”
    “不，这倒不会的。”老人说完，拔腿便逃之夭夭了。
    “我归谁所有，对我不都一样吗？”驴子自言自语说，“你尽管逃跑好了，让我待在这
里啃嫩草吧。反正对我来说，敌人和主人都是一个概念。”

3-06老人和驢子
一位老人牽著驢，看到路旁有塊地長滿了繁茂的花草，就鬆開驢子的嚼頭，灰驢一路飛
跑朝嫩草地奔去。它在那兒打滾、蹭癢，歡蹦亂跳，邊喊邊吃，把草地弄得一踏胡塗，有些
地方簡直沒剩下一根草。這時，敵人將至。
「咱們快跑吧！」老人急忙說。
「為什麼要跑呢？」正在草地上打滾的驢子問道，「敵人會給我架兩副鞍子，讓我馱兩
倍的貨物嗎？」
「不，這倒不會的。」老人說完，拔腿便逃之夭夭了。
「我歸誰所有，對我不都一樣嗎？」驢子自言自語說，「你儘管逃跑好了，讓我待在這
裡啃嫩草吧。反正對我來說，敵人和主人都是一個概念。」
 
3-6 Lāu-lâng kah lî-á
Tsi̍t-uī lāu-lâng khan--tio̍h lî-á, khuànn-tio̍h lōo-pinn ū tsi̍t-tè tuē tsuân-sī sing- khui ê hue-tsháu,
 tio̍h pàng-līng lî-á ê liān-á, lî-á tsi̍t-lōo tsáu-tsiūnn tsháu-tē. I tī hia phah-kún, sngh-tsiūnn, huann-hí luān thiàu, pinn-huah-pinn-tsia̍h, kāng tsháu-tē lāng kah tso̍k luān,
ū ê tuē-hng sī bô-tshun tsi̍t-tiâu tsháu. Tsit-sî, ti̍k-jîn beh kàu."Lán kín tsáu pah! " lāu-lâng kuánn-kín kóng."Uî-tsa̍p-mi̍h beh tsáu nih?
 "tng leh tsháu-tē tsiūnn phah-kún ê lî-á mn̄g, " ti̍k-jîn ē hōo guá kè nn̄g-hù uann, hōo guá tuā nn̄g-puē ê huè-bu̍t? “”
”Bē, tsit tó bē-hiáu ê."Lāu-lâng kóng uân, tsáu kah bô khuànn-tio̍h lâng.  "Guá kui siáng sóo-ū, tuì guá m̄ lóng kâng-khuán? "
lî-á ka-kī kóng,"lí tsīn-liōng tô-tsáu, hōo guá tiàm tī-tsia tsia̍h-tsháu pah. Huâinn-ti̍t tuì guá lâi kóng, ti̍k-jîn kah tsú-lâng lóng sī tsi̍t-ê kài-liām.